Het gevolg is dat er van het blad, waarvan de betaalde oplage het afgelopen decennium drastisch was gedaald tot 15.000, in de toekomst weer meer dan 300.000 stuks gedrukt gaan worden. De tijdschrijften zullen worden verspreid via stations, universiteiten, enzovoort.

NME bestaat sinds 1952, maar beleefde haar hoogtijdagen in de jaren zeventig, in de aanloop naar en tijdens de hoogtijdagen van de punk. Naast andere populaire muziekbladen in die tijd, zoals de Melody Maker en Sounds, bleef NME altijd de grootste en de invloedrijkste. Het blad gold in de jaren zeventig en tachtig als spreekbuis van de tegencultuur en haalde in de beste jaren een betaalde oplage van 300.000 stuks.

Tal van zeer invloedrijke popjournalisten, zoals Charles Shaar Murray, Nick Kent, Ian Penman en Chris Bohn werkten voor NME. Vanaf de jaren negentig begon de betaalde oplage van het blad echter drastisch te dalen, via zo’n 75.000 rond de eeuwwisseling en minder dan 20.000 in 2013 tot amper 15.000 nu.

Ondertussen werd de in 1996 gelanceerde NME-website wel steeds populairder en bereikt volgens de makers op dit moment 3,9 miljoen mensen per week. NME wil zich naast het gratis verspreide blad en de huidige, vernieuwde website in de toekomst nog meer digitaal gaan manifesteren.

Nederlandse lezers

Voor de Nederlandse lezers is dit nieuws helaas minder positief: Het papieren blad zal in de toekomst vrijwel zeker niet meer in Nederland verkrijgbaar zijn, terwijl het hier nog wel altijd een flink aantal trouwe lezers had. 

Bron: nu.nl